شهید سید حسن کلانتر

شهید سید حسن کلانتر ۲۰ شهریور ۱۳۴۹ در خانواده‌ای مذهبی و متدین در تهران دیده به جهان گشود. از همان کودکی نوری در چهره معصومش نمایان بود که همه را شیفته خود می‌کرد. در سن ۷ سالگی پا به مدرسه گذاشت و به تحصیل پرداخت.

در اوج‌گیری انقلاب فعالیت چندانی نداشت ولی بعد از انقلاب هم تحصیل می‌کرد و هم از آرمان‌های مقدس اسلامی دفاع می‌کرد.

در پی شروع جنگ تحمیلی داوطلبانه دوره آموزش را فرا گرفت ولی چون برادرش در جبهه بود او عازم نشد منتظر ماند تا برادر بیاید و بعداً او برود تا اینکه برادر بزرگتر سید کاظم کلانتر در جبهه به درجه رفیع شهادت نائل گشت.

سید حسن نگذاشت که اسلحه برادر بر زمین بماند و فوراً به جبهه‌های نبرد اعزام گردید. او هنوز چهارده سالش تمام نشده بود که با تغییر سالِ تولد در شناسنامه‌اش موفق به حضور در جبهه‌های نور گردید. علیرغم سن کم و جثّه کوچکش ابتدا مدتی در جبهه‌های غرب کشور (از شهریور ۱۳۶۳) و یک دوره نیز در یگان دریائی گردان فرات (۱۰ فروردین ۱۳۶۴) شجاعت خود را به منصه ظهور رساند.

در چهارمین مرحله از اعزام و در مورخه (۱۸ آذر ۱۳۶۴)، با کاروان راهیان کربلا توسط بسیج سپاه‌ پاسداران انقلاب اسلامی کرج، طبق روال اعزام‌های قبلی به لشکر ۱۰ حضرت سیّدالشهدا(ع) وارد و با دیگر رزمندگان در اردوگاه کوثر مستقر شد.

در مورخه ۱۲ دی ۶۴ به گردان حضرت علی‌اکبر(ع) منتقل و در عملیات‌های «سید‌الشهدا»، «آزادسازی مهران»، «آزادسازی‌امّ‌الرصاص» شرکت نمود و در این مدت، آموزش تخریب و غوّاصی را نیز فرا گرفت. نهایتاً قبل از عملیات کربلای ۵ درگروهان فتح، دسته ۲ سازماندهی شد.

وی در مرحله‌ی اول عملیات به عنوان غوّاص، قهرمانانه به خط دشمن زد و دو روز بعد در مرحله‌ی دوم عملیات و در رویاروئی مستقیم با مزدوران تیپ‌های ۴۲۱، ۴۲۹، ۵۰۱ وابسته به سپاه سوم عراق، در حال شلیک آرپی‌جی به سنگرهای دوشکا به فیض شهادت رسید.

او به گواهی همسنگرانش اسوه اخلاص و در اوج ایمان بود و برای رسیدن به فوز شهادت از انجام هیچ عمل مستحبی کوتاهی نمی‌کرد و صبر و تقوا، بارزترین ویژگی او بود.

پیکر مطهر سید حسن در کنار برادر شهیدش سید کاظم در قطعه ۲۷ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

• بارالها، تو خود می دانی که این دنیا قفسی بیش نیست و دوستانم پرکشیدند و رفتند و خداوندا تو می دانی که من نیز میل دارم همانند آنان پرواز کنم اما نمی‌انم با این سنگینی گناهانم بتوانم پرواز کنم و به لقاء تو نائل گردم یا نه .

  خدایا می‌انم تو جانم را خواهی گرفت پس چه بهتر خودم جانم را تقدیمت کنم .

  پدر و مادر عزیزم امیدوارم مرا حلال کنید و همچنان که در شهادت برادرم صبر را پیشه کردید در شهادت من هم همین کار را ادامه دهید تا خداوند با صابرین است و خواهرانم همیشه زینب گونه رفتار کنید

  در آخر از همه التماس دعا دارم…