علمدار لشکر…

سردار شهید حاج یدالله کلهر به روایت سردار حمید تقی زاده (فرمانده وقت گردان حضرت علی اکبر علیه السلام)

شهید بزرگوار؛ حاج یدالله کلهر، از ابتدای جنگ در جبهه حضور پر رنگی داشت. او را از سال ۱۳۶۱ که وارد سپاه شد، به صورت دورادور می‌شناختم؛ فرمانده‌ی خوشرو و خونگرم پادگان شهید بهشتی، برخوردش با همه گرم و دوستانه بود، طوری که اگر کسی او را نمی‌شناخت، متوجه نمی‌شد که فرمانده است.

پادگان شهید بهشتی، در عظیمیه کرج بود و آن را به عنوان پادگان عملیات می‌شناختیم. آنجا محل عملیاتهای شهری بود. بچه‌ها هم وقتی از جبهه برمی‌گشتند، آنجا دور هم جمع می‌شدند.

گاهی که وارد پادگان می‌شدیم، حاج یدالله را مشغول والیبال بازی کردن با بچه‌ها می‌دیدیم. حاجی علاوه بر والیبال، فوتبالیست خیلی خوبی هم بود. اصلا همه فن حریف بود. با آن قد بلند و هیکل ورزشکاری‌اش، در همۀ رشته‌ها، حرف اول را می‌زد.

او نه تنها در ورزش، بلکه در اخلاق هم شخصیتی برجسته بود و محبوب. پاتوقش مسجد جامع کرج بود. خیلی وقت‌ها روی سکوی جلوی مسجد می‌نشست و بچه‌ها دورش جمع می‌شدند.

تفکر حاج یدالله مخالف زور و خشونت بود. گاهی اگر بسیجی‌ها می‌رفتند و با شرورها برخورد می‌کردند، حاجی نگران می‌شد که کار به درگیری نکشد. می‌گفت این کارها جواب نمی‌دهد. اینها جوانند، باید جذبشان کرد. شاید حالا گفتن این حرف‌ها راحت باشد، اما آن‌موقع چنین نگاهی غریب بود.

حاجی شخصیت جذاب و منحصربفردی داشت. بعد از نماز جماعت که می‌آمد جلوی درب مسجد می‌ایستاد، راه بند می‌آمد. او با آنکه فرمانده‌ای پر کار و پر مشغله بود، با این حال، در دسترس بود و ملاقات عمومی داشت. هیچوقت او را تنها نمی‌دیدیم. همیشه ۱۰نفر دورش بودند. پر تحرک و شاداب بود. اهل سخنرانی نبود، اما در جمع بچه‌ها، حرف‌های قشنگی می‌زد. از خودسازی می‌گفت، از افراط و تفریط…

*   *   *

حاج یدالله به گفتۀ خودش از آبادان با حاج علی فضلی بوده است. حاج علی از گچساران و حاج یدالله از کرج، گروهی را همراه با خود برده بودند به منطقه جنگی.

سال ۱۳۶۴ حاج یدالله و حاج علی فضلی تیپ سیدالشهدا(ع) را تحویل گرفتند و به آن رونقی دوباره بخشیدند.

از آن پس، من رفتارهای جدی و چهره مقتدرانه حاج یدالله را دیدم. او در مقام فرماندهی سختکوش و پر جذبه، سازماندهی تیپ را پیش می‌برد و برای عملیاتی کردن تیپ، تلاش ویژه‌ای می‌کرد.

به جرأت می‌توان گفت که شهید حاج یدالله کلهر؛ شاخص‌ترین شهید لشکر۱۰ سیدالشهدا علیه السلام است.

تاریخ: ۱۳ اسفند ۱۳۹۳

سایر شهدا

درباره شهید

اشک شوق

درباره شهید مجید آخوندزاده ۷ ساله که بود، پدرش را از دست داد. مادرش بافندگی می کرد و روزگار می گذراندند. مجید برای یاد گرفتن

درباره شهید

هنر رسول

هنر رسول درباره شهید رسول کشاورز نورمحمدی به روایت برادر شهید برادرم دو سال بیشتر نداشت که پدرمان از دنیا رفت و ما را تنها

درباره شهید

نشان از بی‌نشانها

درباره شهید مهدی محمدصادق به روایت برادر شهید یک روز که خواهرم برای خرید به تعاونی مسجد رفته بود، دیده بود چند نفری گعده گرفته‌اند

درباره شهید

هدایت در صحنه

درباره سردار شهید بهمن محمدی نیا به روایت هم‌رزمان عراق پاتک سختی در منطقه داشت. سردار بهمن محمدی‌نیا آمد و به ما گفت: «بچه‌ها از

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

HomeCategoriesAccountCart
Search