درباره شهید مجتبی اکبری نسب
مجتبی بچه محله افسریه تهران بود. خیلی پر انرژی و شوخ طبع بود. وقتی در جمع بود، کسی احساس خستگی نمیکرد. او با عشق و علاقه به جمع تخریبچیان لشکر۱۰ سیدالشهداء(ع) پا گذاشته بود. آمده بود که ابهت میدان های مین را بشکند…
اواخر مهرماه ۶۶ ، یعنی فردای روز اربعین بود که اتوبوس ها وارد مقر الوارثین شدند و همراه تعدادی از بچه های تخریب برای پاکسازی میدان های مین عازم منطقه عملیاتی سردشت شدیم. قرار شد میدان های مین دامنه قله ی گامو را پاکسازی کنیم.
قبل از شروع به کار، مجتبی زیارت عاشورا خواند و بعد حرکت کرد.
حاج آقا روح افزا مسئول پاکسازی میدان مین بود. توی دامنه کوه دشمن چندین نوار مین والمرا و گوجه ای کاشته بود که ما باید با توکل بر خدا خنثی میکردیم…
بچه ها تقسیم شدند و از اول نوار میدان با فاصله مشغول خنثی سازی مین ها بودند که یکدفعه صدای انفجار بلند شد…
گرد و خاک انفجار که خوابید، مجتبی و یک نفر دیگر روی زمین افتاده بودند. پای مجتبی خورده بود به سیم تله مین والمر و مین منفجر شده بود. انفجار مین، شد معبری به آسمان برای مجتبی
منبع: سایت الوارثین
