بعضی ها آنقدر شیرینند و چنان مهرشان به دلت می نشیند که دلت نمی آید ازشان دل بکنی و دوست داری تا همیشه روبرویشان بنشینی و تماشایشان کنی. نماز خواندنشان را، حرف زدنشان را، خندیدنشان را…
در سالروز ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها ، بانو به ما عیدی داد و به دیدار مادر شهید مسعود فرشادی، خوشوقتمان نمود.
مادر شهید، آنقدر دوست داشتنی و پاک بود که نور وجودش، اعماق قلبمان را روشن کرد.
او که حالا با واکر راه می رود و نمازش را نشسته می خواند، روزگاری پای ثابت تظاهرات ضد طاغوت بوده و پیش از شروع جنگ تحمیلی، به مقام مادر شهید نائل شده. او در حین راهپیمایی ها و تظاهرات، در اثر ضربات وارده، فرزند متولد نشده اش را از دست داده و تقدیم کرده به محسن بن علی علیه السلام.
چند سال بعد هم، جوان رشیدش را تقدیم به اسلام و انقلاب نمود.
مسعود؛ کوچکترین فرزند خانواده بود.
مادر با شهادت مسعود، کمرش خم شد، اما خم به ابرو نیاورد.
جانباز مجید رضاییان؛ پسردایی شهید مسعود فرشادی نیز در این دیدار حضور داشت و قلب عمه جان را به دیدار خود شاد نمود.
