شهید حسن احسانی نژاد به روایتِ برادر عبدالله آهنگر
من و شهید احسانی نژاد با یکدیگر در سپاه کرج همکار بودیم. یک بار که دلیل تغییر نام خانوادگی اش از جانی به احسانی نژاد را پرسیدم، او ضمن خاطره ای گفت:
یک روز کسی به تعاون سپاه زنگ زد. گوشی را برداشتم و گفتم: جانی هستم بفرمایید. تلفن قطع شد!
پشت بندش دوباره تلفن زنگ خورد. این بار معاونم جواب داد و گفت: سعادت هستم بفرمایید. اما باز هم تلفن قطع شد!
دفعه سوم، کسی که آن طرف خط بود گفت: آنجا مگر دیوانه خانه است؟!… مسئول ندارد؟!…
گفتم: خودم هستم.
گفت: پس اینها چه کسانی هستند که مدام می گویند جانی هستیم و سعادت داریم و…
گفتم: این نام خانوادگی ماست…
شهید احسانی نژاد ادامه داد: جانی به معنی از جان برآمده و دوست داشتنی است، اما اغلب مردم تعبیر به جنایتکار می کردند و این با نامم که حسن بود، سازگاری نداشت. به همین دلیل، احسانی گذاشتم تا ریشه اش با نامم یکی باشد. نژاد را هم خود ثبت احوال اضافه کرد.
او حقیقتا سراسر وجودش حسن بود و نیکویی…
***
یک روز در اتاقش نشسته بود و مشغول انجام کار اداری بود که کسی آمد و از او درخواست کرد برایش نامه ای بنویسد.
چون نوشتن نامه، جزء وظایف کاری اش نبود، خودکارش را عوض کرد! خودکار سپاه را روی میز گذاشت، خودکار شخصی اش را از جیب درآورد و شروع به نوشتن کرد.
شهید احسانی نژاد به شدت روی بیت المال حساس بود.
گنجینه لشکر ۱۰
