با اینکه در کارزار جبهه و جنگ، خیلی‌ها تشنه‌ی شهادت بودند و دعای خیرشان برای هم شهادت بود، اما حاج احمد دغدغه‌هایش فرق داشت…
همیشه می‌گفت:
برای سلامتی دوستانتان دعا کنید،
بچه‌ها می‌دانید چندین مادر داغدار شده‌اند تا فرمانده‌های با تجربه‌ی ما فرمانده شوند؟
می‌دانید صدها نفر شهید شده‌اند تا احمد ساربان و امثالهم به این تجربه برسند؟
فرمانده‌هان ما در مراکز علمی و دانشگاه فرمانده نشده‌اند،
خاک جبهه‌ای را خورده‌اند که با خون شهدا رنگین شده، پس برای تندرستی و عافیتشان زیاد دعا کنید که انقلاب ما به وجود آنها نیاز دارد.
همیشه قبل عملیات دست به دعا بر می‌داشت و می‌گفت: خدا نکند در این نبردهای سخت و سرعتی دوستان عزیزم را از دست بدهم، چرا که بودنشان در پیروزی ما تاثیر فوق‌العاده دارد.
برگرفته از کتاب خاطرات شهید
One Comment
۸ بهمن ۱۴۰۱ at ۱:۴۰ ب٫ظ
محمود ملک قاسمی
سلام ودرود خدا برشهیدان ایران علی الخصوص 🌷والا مقام احمد غلامی