شهید سید علی اصغر قریشی

شهیدان سیدعباس، سیدجمال، سیدمحمد و سیدعلی‌اصغر قریشی در روستای برغان از توابع شهرستان کرج در خانواده‌ای مذهبی و عاشق اهل بیت(ع) بدنیا آمدند. تربیت صحیح پدر و مادر که خود از متدینین و معتمدین منطقه بودند، باعث شد که این عزیزان در مسیر اسلام و قرآن پرورش یافته و خود را فدایی انقلاب و امام نمایند. علاوه بر این چهار شهید گرانقدر که به فاصله حدود ‌یکسال به شهادت رسیدند، عموی بزرگوارشان (شهید سید کمال قریشی) که به علت فعالیتهای انقلابی توسط منافقین کوردل در محل کارش ترور شد و به شهادت رسید و پسرعمویشان (شهید سید محمود قریشی) که در عملیات خیبر به فیض شهادت نایل آمد، باعث سربلندی بیشتر این خانواده گردیده است.

فرارزهایی از وصیتنامه شهید سید علی اصغر قریشی:

از شما می‌خواهم مبادا در مقابل این موهبت الهی که اگر نصیبم شد ناسپاسی کنید.

پدرم! مگر شما نمی‌گوئید کاش من به جای حسین(ع) داغ از دست‌دادن فرزندان خود را تحمل می‌کردم، حال مگر خمینی فرزند حسین نیست؟ مگر جبهه‌های ما کربلانیست؟

اگر کسی الان مطیع امام نباشد، اگر الان کسی باشد که توجه به جبهه نکند، در زمان ظهور امام زمان(عج) هم در مقابل امام زمان خواهد ایستاد…. اگر واقعاً عاشق اباعبدالله(ع) هستید بیایید زوار کربلا شویم؛ و زوار کربلا هم اکنون در جبهه مشغول نبرد است تا ان شاء الله راه کربلای حسینی را باز نماید.

• • همسر شهید قریشی:

  سید همیشه می گفت: چون خطبه عقدمان را امام خمینی خوانده، پس باید نسبت به رشد معنوی خود در درجه اول و دیگران در درجه دوم کوشا باشیم.

  ما سه روز بعد از عقدمان به شهر دیوان دره محل خدمت شهید رفتیم. تا آن زمان زندگی میان کردنشینان را تجربه نکرده بودیم. احساس غریبی داشتم اما رفتار و سکنات همسرم با مردم باعث شد که آنها هم ما را عضوی از خانواده خود بدانند.

  چون ۳ برادر همسرم به شهادت رسیده بودند، در لشکر سید الشهداء به او اجازه عملیات و کار رزمی نمی دادند، اما بالاخره به گردان حضرت علی اکبر رفت و در عملیات کربلای ۵ در شلمچه به شهادت رسید.

  او در طول مدت ۹ ماه آخر جبهه، فقط ۳ بار، آنهم برای تشییع جنازه برادرانش به مرخصی آمد.